Ελληνοχώρι Διδυμοτείχου: Αναβίωση του εθίμου “Λαζαρίνες”

Το Σάββατο του Λαζάρου θεωρείται η ημέρα του θανάτου και της ζωής. Σε κάποια χωριά μάλιστα οι αγρότες δεν μαζεύουν τη σοδειά τους, γιατί φοβούνται ότι οι καρποί της γης φέρουν τον θάνατο μέσα τους.

Στο Ελληνοχώρι Διδυμοτείχου, νεαρά κορίτσια του τόπου αναβιώνουν το έθιμο με τις Λαζαρίνες. Όπως δηλώνουν το έθιμο και η επικοινωνία με τους ανθρώπους, τους δίνει μεγάλη χαρά.

Σύμφωνα με την κα Νίτσα Τσιλίκα, μέλος ΔΣ Εκπολιτιστικού Συλλόγου Ελληνοχωρίου, τα κορίτσια λένε τα κάλαντα από σπίτι σε σπίτι, κρατώντας καλάθια με λουλούδια και εισπράττουν σε αντάλλαγμα, ένα μικρό φιλοδώρημα, όπως χρήματα, αυγά, φρούτα ή άλλα φαγώσιμα.

Την παραμονή της γιορτής, οι Λαζαρίνες ξεχύνονταν στα χωράφια έξω από τα χωριά για να μαζέψουν λουλούδια που με αυτά θα στόλιζαν το καλαθάκι τους την άλλη μέρα, ντυμένες με τοπικές ενδυμασίες φορώντας ειδική στολή.

Για την ψυχή του Λάζαρου οι γυναίκες ζύμωναν ανήμερα το πρωί ειδικά κουλούρια, τους «λαζάρηδες», τα «λαζαρούδια» ή και «λαζαράκια».

Στα «λαζαράκια» έδιναν το σχήμα ανθρώπου σπαργανωμένου, όπως ακριβώς παριστάνεται ο Λάζαρος στις εικόνες. Όσα παιδιά είχε η οικογένεια τόσους «λαζάρηδες» έπλαθαν και στη θέση των ματιών έβαζαν δυο γαρίφαλα.

Ρεπορτάζ Μ. Μανάκα

www.ertnews.gr