Την Τρίτη η κηδεία του Χρήστου Ροκόφυλλου

Την Τρίτη 27/5 στη 13:00, θα πραγματοποιηθεί η κηδεία του Χρήστου Ροκόφυλλου, στον Ιερό Ναό Αγίων Θεοδώρων του Α’ Νεκροταφείου. Ο πρώην υπουργός και πρέσβης επί τιμή καθώς και ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, πέθανε τα ξημερώματα του Σαββάτου, σε ηλικία 94 ετών.  Η οικογένειά του εκλιπόντος ανακοίνωσε την Κυριακή τις λεπτομέρειες της κηδείας του. Παράκληση της είναι, αντί στεφάνων να δοθούν δωρεές στον Σύλλογο Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια «Η Φλόγα», ΕΛΕΠΑΠ και ΕΛΕΠΑΠ Αγρινίου.

Η ανακοίνωση της οικογένειας του Χρήστου Ροκόφυλλου

Τον πολυαγαπημένο μας σύζυγο, πατέρα, παππού ΧΡΗΣΤΟ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟ Υπουργό, Πρέσβη ε.τ, Δικηγόρο κηδεύουμε αύριο Τρίτη 27 Μαΐου 2025 και ώρα 13:00 από τον Ιερό Ναό Αγίων Θεοδώρων του Α’ Κοιμητηρίου Αθηνών.

Η σύζυγος: Έλσα

Τα παιδιά: Κωνσταντής και Ελένη, Άννα και Σπήλιος

Τα εγγόνια: Εμμανουέλα, Χριστιάννα, Πάνος

Οι λοιποί συγγενείς και οι φίλοι.

Παράκληση της οικογενείας, όπως αντί στεφάνων, δοθούν δωρεές στον Σύλλογο Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια «Η Φλόγα», ΕΛΕΠΑΠ και ΕΛΕΠΑΠ Αγρινίου Τα παιδιά του, Άννα και Κωνσταντής, τον αποχαιρέτισαν με συγκίνηση σε αναρτήσεις τους. Τη θλίψη τους εξέφρασαν μεταξύ άλλων ο Πρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης, το ΠΑΣΟΚ, ο δήμαρχος Αθηναίων Χάρης Δούκας κ.ά.

Ποιος ήταν ο Χρήστος Ροκόφυλλος

Ο εκλιπών είχε διατελέσει αναπληρωτής υπουργός Βιομηχανίας, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΠΑΣΟΚ, πρέσβης της Ελλάδας στο Παρίσι και το Βατικανό, καθώς και διοικητής της Αγροτικής Τράπεζας, ενώ υπήρξε ο βασικός δικηγόρος του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο. Ο Χρήστος Ροκόφυλλος είχε γεννηθεί στις 19/11/1931, στην Αμφιλοχία, ήταν έγγαμος με την Έλσα Αγαθονίκου, με την οποία είχε έναν γιο, τον Κωνσταντή και μία κόρη, την Άννα. Είχε αποφοιτήσει από τη Νομική Σχολή Πανεπιστημίου Αθήνας και είχε Διδακτορικό Δίπλωμα Ανωτέρων Νομικών Σπουδών (DΕS) του Πανεπιστημίου Σορβόνης Παρισίων.   Μέλος του ΔΣ του Ομίλου «Αλέξανδρος Παπαναστασίου» από το 1965. Στις 22 Απριλίου 1967, μία ημέρα μετά την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών, μαζί με τους Σ. Καράγιωργα, Κ. Σημίτη, Μ. Δελούκα και άλλους δημοκράτες ίδρυσαν την αντιστασιακή οργάνωση «Δημοκρατική Άμυνα».

Τον Οκτώβριο του 1967, συνελήφθη για πρώτη φορά από το καθεστώς της δικτατορίας και φυλακίστηκε στα υπόγεια της οδού Μπουμπουλίνας. Το 1969, τον Ιούλιο, συνελήφθη για δεύτερη φορά, κρατήθηκε τρεις μήνες σε αυστηρή απομόνωση και άλλους έξι μήνες μαζί με άλλους δημοκράτες για να οδηγηθεί στην πολύκροτη δίκη των 34, οπότε το στρατοδικείο τον καταδίκασε σε πέντε χρόνια φυλάκιση. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας υπήρξε συνήγορος υπεράσπισης σε πολλές δίκες αντιστασιακών. Στις 31 Αυγούστου 1974, μετά την κατάρρευση της δικτατορίας, εξελέγη μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της Δημοκρατικής Άμυνας, η οποία διαπραγματεύθηκε και συμφώνησε τη συγχώνευσή της με το ΠΑΣΟΚ.

Το 1975, διαγράφηκε για μικρό χρονικό διάστημα από το κόμμα. Το 1977, εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Το διάστημα από τον Οκτώβριο του 1981 έως το καλοκαίρι του 1982, διετέλεσε διοικητής της Αγροτικής Τράπεζας.Την περίοδο 1989-1993, υπήρξε μέλος της κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης. Στις 24 Σεπτεμβρίου 1990, στο 2ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, ενώ διετέλεσε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος το διάστημα 1993-1994. Στις 17 Απριλίου 1994, στο 3ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, επανεξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, ενώ στις 8 Ιουλίου του ιδίου έτους, ανέλαβε για πρώτη φορά κυβερνητικό αξίωμα ως αναπληρωτής υπουργός Βιομηχανίας.

Στις 30 Ιουνίου 1996, στο 4ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ εξελέγη εκ νέου μέλος της ΚΕ του Κινήματος. Το 1997, ανέλαβε επικεφαλής της ελληνικής κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας στο ΝΑΤΟ. Το Μάρτιο του 1999, στο 5ο συνέδριο του Κινήματος, επανεξελέγη μέλος της ΚΕ και τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου, ορίστηκε γραμματέας του Τομέα Εξωτερικών και Άμυνας. Τον Ιούλιο του ίδιου έτους, ανέλαβε αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών -μετά τον θάνατο του Γιάννου Κρανιδιώτη- μέχρι τον Απρίλιου του 2000. Στις 7 Οκτωβρίου του 2000, παραιτήθηκε από μέλος της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ.