Δέλτα του Έβρου: Γέμισε ξανά με νεκρά ψάρια

Ανησυχητικές είναι οι εικόνες που καταγράφονται και φέτος στο Δέλτα του Έβρου, με δεκάδες νεκρά ψάρια να εντοπίζονται στην περιοχή πολύ νωρίτερα από πέρυσι, πυροδοτώντας ανησυχία τόσο στους επιστήμονες όσο και στους επαγγελματίες αλιείς. Το οικοσύστημα του ποταμού φαίνεται να βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο, καθώς η υφαλμύρωση των υδάτων συνεχίζει να πλήττει τη βιοποικιλότητα και τις τοπικές δραστηριότητες. Σύμφωνα με τους αλιείς, η φετινή εμφάνιση των νεκρών ψαριών ξεκίνησε ήδη από τα μέσα Μαΐου – έναν ολόκληρο μήνα νωρίτερα σε σχέση με το 2023, όταν το φαινόμενο εκδηλώθηκε στα τέλη Ιουνίου. Η κατάσταση, σύμφωνα με τον Νίκο Μουσουνάκη, πρόεδρο του Συλλόγου «Αινήσιο Δέλτα», είναι αποτέλεσμα μιας σύνθετης και διαρκώς επιδεινούμενης υδρολογικής ανισορροπίας. «Το πρόβλημα είναι σοβαρό και διαρκές», επισημαίνει ο κ. Μουσουνάκης μιλώντας στο enikos.gr. «Η εισροή γλυκού νερού είναι μειωμένη, ενώ η λειψυδρία σε συνδυασμό με την αυξανόμενη διείσδυση θαλασσινού νερού στο εσωτερικό του ποταμού έχει ως αποτέλεσμα την υφαλμύρωση. Τα ψάρια του γλυκού νερού παγιδεύονται και πεθαίνουν μαζικά».

Σύμφωνα με τον ίδιο, κεντρικό ρόλο στο φαινόμενο παίζει και η στάση της Τουρκίας, η οποία –όπως καταγγέλλεται– προχωρά κάθε χρόνο σε κλείσιμο του φράγματος που ελέγχει στην περιοχή των συνόρων, εμποδίζοντας την υπερχείλιση του Έβρου προς την ελληνική πλευρά. «Οι Τούρκοι φράζουν την κοίτη που περνά από το έδαφός τους, σχηματίζοντας ένα είδος “πέταλου” που αποκόπτει την ομαλή ροή του ποταμού προς τη χώρα μας. Το κάνουν για να συγκρατήσουν νερό και να ποτίζουν τα χωράφια τους», τονίζει ο πρόεδρος του συλλόγου. «Αυτό όμως στερεί κρίσιμους όγκους γλυκού νερού από το ελληνικό Δέλτα και δημιουργεί ανυπολόγιστες περιβαλλοντικές και οικονομικές συνέπειες». Όπως εξηγεί, η χαμηλή στάθμη και η ξηρασία στο νότιο τμήμα της κοίτης προκαλούν τη δημιουργία νέων, ακανόνιστων υδάτινων ρευμάτων, τα οποία αδυνατούν να υποστηρίξουν τη φυσική αναπαραγωγή της ιχθυοπανίδας και επιταχύνουν τη διαδικασία υφαλμύρωσης. Το φαινόμενο της υφαλμύρωσης στον Έβρο δεν είναι καινούργιο, ωστόσο η κλιμακούμενη εμφάνισή του και οι περιγραφές για παρεμβάσεις στην υδρολογική ισορροπία της περιοχής φέρνουν στο προσκήνιο την ανάγκη θεσμικής παρέμβασης σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Οι αλιείς, που βρίσκονται σε απόγνωση, ζητούν λύσεις πριν η καταστροφή γίνει μη αναστρέψιμη. Η Πολιτεία καλείται να εξετάσει τις περιβαλλοντικές και διασυνοριακές παραμέτρους της υπόθεσης, με στόχο τη διατήρηση ενός από τα σημαντικότερα υδροβιότοπα της Ευρώπης και τη διασφάλιση του εισοδήματος των τοπικών κοινωνιών.