Νίκος Γαλανός: Πέθανε ο αγαπημένος ηθοποιός

Κάποιοι άνθρωποι δεν φεύγουν ποτέ αληθινά. Ακόμη κι όταν η αυλαία πέφτει, συνεχίζουν να υπάρχουν μέσα από τις εικόνες, τις λέξεις και τις σιωπές τους. Ο Νίκος Γαλανός, ένας από τους πιο αγαπημένους, λιτούς και διαχρονικούς ηθοποιούς της ελληνικής σκηνής και οθόνης, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών, μετά από γενναία μάχη με τον καρκίνο. Με χαρακτηριστική αξιοπρέπεια, όπως πορεύτηκε σε όλη του τη ζωή, ο ηθοποιός-σύμβολο μιας άλλης εποχής αποχαιρέτησε ήσυχα το κοινό του, αφήνοντας πίσω του μια πορεία γεμάτη ποιότητα, συνέπεια και ρόλους που χαράχτηκαν στη συλλογική μνήμη. Γεννημένος στην Αθήνα στις 20 Δεκεμβρίου 1945, ο Νίκος Γαλανός, μελαχρινός, καλλιεργημένος και γοητευτικός, έγινε γνωστός μέσα από το τελευταίο κύμα της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου, εκεί όπου το βλέμμα και το ύφος του έγιναν συνώνυμα του σύγχρονου ζεν πρεμιέ.

Το κινηματογραφικό του ντεμπούτο ήρθε το 1970, στην ταινία «Ένα αστείο κορίτσι» στο πλευρό της Αλίκης Βουγιουκλάκη, με την οποία συνεργάστηκε ξανά δύο χρόνια αργότερα στο «Αλίκη Δικτάτωρ». Σύντομα, έπαιξε δίπλα σε σπουδαίους καλλιτέχνες, όπως ο Νίκος Κούρκουλος στο Ορατότης Μηδέν και Αστραπόγιαννος, η Μπέτυ Λιβανού στο Η αμαρτία της ομορφιάς και η Ρένα Βλαχοπούλου στο Η Ρένα είναι οφ-σάιντ. Ήταν η περίοδος που η ομορφιά του, συνδυασμένη με διακριτικό ταλέντο και ήθος, τον ανέδειξε σε έναν από τους πιο δημοφιλείς πρωταγωνιστές της γενιάς του.

Η μεγάλη σκηνή

Ο Γαλανός σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο στο πλευρό της Τζένης Καρέζη και του Κώστα Καζάκου στο έργο Η κυρία δεν με μέλει. Η συνεργασία συνεχίστηκε και την επόμενη χρονιά με το Μια ιστορία απ’ το Ιρκούτσκ. Αργότερα, το 1972–1973, ανέβηκε στη σκηνή με τον θίασο Βουγιουκλάκη–Παπαμιχαήλ στην παράσταση Κόκαλα και ρόπαλα, ενώ μια δεκαετία αργότερα, καλλιτεχνικά ώριμος πια, ενσάρκωσε τον Κουρτ στο έργο Πλαίη Στρίνμπεργκ στο Εθνικό Θέατρο, αφήνοντας το αποτύπωμά του και στο θεατρικό σανίδι. Η τηλεοπτική του παρουσία υπήρξε αδιάλειπτη για σχεδόν πέντε δεκαετίες. Ξεκινώντας το 1974 από τη σειρά Οι Δίκαιοι, με τον Θάνο Λειβαδίτη, ακολούθησε το Ταξίδι (1976, ΥΕΝΕΔ), το οποίο καθιέρωσε τον Γαλανό ως αναγνωρίσιμο πρόσωπο στο νέο τότε μέσο της τηλεόρασης. Από τη δεκαετία του ’80 και μετά, πρωταγωνίστησε σε πλήθος σειρών, τόσο της δημόσιας όσο και της ιδιωτικής τηλεόρασης.

Μεταξύ αυτών:

• Έρωτας και Επανάσταση

• Η Μάχη των Πελαργών

• Οι Φρουροί της Αχαΐας

• Το Δίχτυ

• Μαντώ Μαυρογένους

• Τμήμα Ηθών

• Η Οργή των Θεών

• Μη μου λες αντίο

• Η Λάμψη

• Έκπτωτος Άγγελος

• Κλεμμένα Όνειρα

• 9 Μήνες

• Έρωτας Μετά

• Η Γη της Ελιάς

Συνεργάστηκε με σημαντικούς δημιουργούς και άφησε σφραγίδα στα ελληνικά τηλεοπτικά δράματα, ερμηνεύοντας ρόλους με εσωτερικότητα και κύρος, χωρίς ποτέ να γίνεται κραυγαλέος. Ο Νίκος Γαλανός δεν είχε ανάγκη από φώτα έξω από τη σκηνή. Η διακριτική του παρουσία, η κομψότητά του, η σεμνότητά του, ήταν χαρακτηριστικά που τον ξεχώρισαν. Ποτέ δεν κυνηγούσε την προβολή – τον ακολουθούσε εκείνη, επειδή είχε κάτι ουσιαστικό να πει και να προσφέρει. Ήταν ο ηθοποιός που μεγάλωσε γενιές θεατών χωρίς να αλλάξει ο ίδιος. Πάντα ευγενικός, πάντα μετρημένος, πάντα αληθινός.